Dom dziecka nie jest miejscem, jakie którekolwiek dziecko może pokochać. Czasem jednak nie ma wyjścia i dzieci trafiają do miejsca, gdzie otrzymają wyżywienie i opiekę, ale czy mają szansę spotkać się z miłością i zainteresowaniem? 

Moja bohaterka - Adela trafia do domu dziecka w wieku dwunastu lat. Właśnie zaczyna dorastać, a w sylwestrową noc jej życie zmienia kierunek. Z kochanej córki staje się samotną nastolatką, którą nikt nie zajmuje sobie głowy. W domu dziecka, do którego trafia, ma być samodzielna i nie sprawiać kłopotów opiekunom mającym wystarczająco dużo własnych problemów. Sierociniec to miejsce, w którym nie ma mowy o zrozumieniu i zainteresowaniu problemami i potrzebami dziecka. Adela zostaje sama ze swoim bólem po stracie rodziców.

Pisząc tę książkę, chciałam zwrócić uwagę czytelników na problem samotności dzieci i to nie tylko w domu dziecka. Podobnie jest w sanatorium, gdy dzieci na wiele tygodni wyjeżdżają z domu rodzinnego.

Mam jednak nadzieję, że tak skrajne sytuacje zdarzają się coraz rzadziej, a dzieci pozostające w domach dziecka mają właściwą opiekę i ludzi, którzy pracują tam z potrzeby serca. 

Zapraszam do wysłuchania fragmentu audiobooka pt.: "Adela. Krok w przeszłość" tom 1 (KLIK) i podzielenia się swoją opinią.